Mroźne styczniowe popołudnie miało się już ku końcowi, kiedy pociąg powoli wtoczył się na stację kolejową Lublin. Wysiadłszy na peronie, Iza ruszyła na przystanek autobusowy, by dojechać czymkolwiek do centrum. Keep Reading
Na chwilę zapadła cisza, która w połączeniu z mrokiem zimowego wieczoru wywarła na Izie wyjątkowo przygnębiające wrażenie. W jej pamięci na nowo rozbrzmiały straszne słowa Moniki. Jak to, nie słyszałaś, że Michał chodzi z Agnieszką?… Pocieszała go po tym, jak ty go rzuciłaś, i tak to się potoczyło… Keep Reading
„Skąd ja ją znam?” – zastanawiała się, zwalniając nieco kroku przy pierwszych domach, gdzie czuła się już w pełni bezpiecznie. – „Mam wrażenie, że gdzieś już słyszałam ten głos… I co ona powiedziała? Zrób to, co miałaś zrobić… Ach, przecież to samo mówiła mi tamta!” Keep Reading
Znów przerwała myśl, bowiem tuż przy swoim boku usłyszała szelest. Spojrzała szybko w tę stronę. Dwa kroki od niej przystanęła nieznajoma kobieta; jej osłonięta wełnianą chustą twarz tonęła w cieniu, pogłębionym jeszcze dodatkowo przez zapadający zmrok. Keep Reading
