„Zawsze będę cię kochać, Misiu” – dumała smutno Iza, wpatrując się zamyślonym wzrokiem w przesuwające się za oknem pociągu jesienne krajobrazy.– „Ciebie i tylko ciebie… mimo wszystko.” Keep Reading

Tymczasem Lodzia, schylona wciąż nad siedzącym na krześle Pablem, z warkoczem owiniętym wokół jego szyi, którą teraz oplotła również ramionami, przytuliła policzek do jego policzka i przymknęła oczy, rozkoszując się bijącym od niego ciepłem. Keep Reading

Przyjaciele wybuchli serdecznym śmiechem. Majk klepnął Pabla po ramieniu.

– Brawo, frajerze! Widzę, że opracowałeś autorski system prowokacji! Uważaj tylko, żebyś za ten kod kwiatowy jakimś wałkiem nie zarobił! Keep Reading