– Mam jeszcze jedną rzecz do załatwienia – oznajmił tajemniczo Victor, kiedy oboje z Izą zmierzali w stronę wejścia na stare miasto. – Skręcimy na chwilę do tej kawiarni… o tu! Keep Reading

Na ulicy nie było dużo ludzi, dlatego idący za nimi młody człowiek w kapturze na głowie zwolnił kroku, by jeszcze bardziej zwiększyć dzielący ich dystans. Lecz oto, kiedy Iza z Victorem zbliżali się już do rogu ulicy, nagle tuż przed nim, nie wiadomo skąd, wyrosła jakaś ciemna postać i zastąpiła mu drogę. Zatrzymał się zaskoczony na widok nieznajomej kobiety w średnim wieku, ubranej na czarno, z głową i ramionami zakutanymi w wielką, kolorową chustę z długimi frędzlami. Keep Reading

– Ah, la vadrouille! – zaśmiał się Jean-Pierre, podnosząc w górę kieliszek z czerwonym winem i spoglądając znacząco na Victora. – Le clou de la soirée!* Keep Reading

Również Ola, która dziś na zmianę z Izą nadzorowała pracę kelnerek, zarejestrowała ten fakt, na chwilę odrywając się od obserwowania walca, i dyskretnie wycofała się w stronę konsoli, gdzie swe stanowisko miał zajęty obsługą reflektora Antek. Towarzysząca mu Karolina, obecnie zapatrzona z uznaniem w tańczącą Izę, aż podskoczyła, gdy Ola znienacka chwyciła ją za ramię. Keep Reading

– C’est parfait… parfait, Isabelle! – szeptał jej do ucha zachwycony Victor. – Tu es géniale! Ma petite fée… mon enchateresse… mon elfe qui danse*… Keep Reading