Anabella – Rozdział LIX (cz. 10) - De te fabula narratur

– No! Załatwione! – rzuciła wesoło, wyprostowując się i odgarniając sobie kosmyk włosów z twarzy. – To ja myślałam, że ty jeszcze sobie smacznie śpisz, a ty już biegasz po świecie? Zresztą niepotrzebnie się fatygowałeś – dodała, poważniejąc. – Aż mi głupio, że przeze mnie zrywałeś się specjalnie po to, żeby ogarnąć zakupy na śniadanie. Moglibyśmy przecież zjeść cokolwiek.

– Obiecałem ci autorską jajecznicę, więc muszę dotrzymać słowa – zauważył stoicko Majk. – Poza tym zależało mi na świeżych bułeczkach, a te można dostać tylko z samego rana. Skoczyłem też do warzywniaka…

Mówiąc to, sięgnął do torby z zakupami i wyciągnął z niej pęk włoszczyzny, a po niej trzy nierozwinięte róże z zielonymi pączkami, z których każda była opakowana w osobną przeźroczystą folię.

– Trzeba to rozwinąć i wstawić do wody, elfiku – powiedział, podając jej kwiaty, które ze zdziwieniem przyjęła z jego rąk. – Proszę, są dla ciebie, udekorujemy sobie nimi stół do śniadania. Zaraz dam ci wazon i zajmiesz się tym, dobrze? A ja rozpakuję resztę… Ale najpierw idź się ubrać! – dodał surowo, wskazując na jej bose stopy. – No już, szybko! Nie pozwolę, żebyś przeziębiła się w moim domu!

Iza, która już otworzyła usta, żeby coś powiedzieć, zrezygnowała z tego zamiaru i posłusznie zawróciła do łazienki, gdzie zamknęła się z zamiarem przebrania się we wczorajsze ubrania. Nie były najświeższe, ale jeszcze na tyle czyste, że założenie ich po raz drugi nie stanowiłoby problemu… jednak w miejscu, gdzie je wczoraj zostawiła, nie było ich, za to leżała tam znana jej już fioletowo-złota sukienka babci Majka wraz z kompletem świeżej bielizny w równie przedpotopowym stylu, a w zestawie znalazły się również grube bawełniane rajstopy w kolorze karmelowym. Prychnęła śmiechem, doceniając tę kolejną żartobliwą aluzję do jej poprzedniego pobytu w domu Majka po niefortunnej przygodzie z brandy. Przeszukawszy całą łazienkę łącznie z pralką, lecz nie znalazłszy tam swoich ubrań, z beztroską rezygnacją, a nawet szczerym rozbawieniem przebrała się w przygotowany babciny komplet i znów parsknęła śmiechem na widok swojego odbicia w lustrze.

„Świr z niego i żartowniś, ale trzeba przyznać, że świetny gospodarz” – pomyślała z uznaniem, rozczesując włosy i zerkając przy tym na leżące na skraju umywalki róże. – „Pomyślał nawet o kwiatkach do wazonu… to takie miłe! No dobra, trzeba to rozpakować…”

Odłożyła grzebień i zabrała się za rozpakowywanie róż, słuchając przez drzwi dobiegającego z kuchni szczęku naczyń, którym wtórowało wesołe pogwizdywanie Majka. Uporawszy się z kwiatami, wzięła je do rąk wraz pustymi kawałkami folii i udała się do kuchni, gdzie na gazie szumiała już lekko woda na herbatę, a Majk kroił na desce wędlinę. Zerknął na jej fioletową kreację i oboje roześmiali się jak na komendę.

– Nie śmiej się, dywersancie! – zawołała z żartobliwym oburzeniem Iza. – Gadaj, co zrobiłeś z moimi rzeczami?!

– Zapakowałem je i oddam ci przed wyjściem – odparł wesoło Majk, rzucając jej znad deski do krojenia łobuzerskie spojrzenie. – Ale nie mogłem sobie darować zobaczenia cię dzisiaj w tej sukience. Wyglądasz szałowo, elfiku!

– Tylko tym razem nie próbuj robić mi w tym zdjęć z zaskoczenia! – zastrzegła ze śmiechem, podchodząc do stołu, na którym stał już przygotowany pusty szklany wazon. – O, jest wazon… Już nalewam wody. Śliczne te kwiaty, tylko jeszcze słabo rozwinięte, same pączki. Ale postoją w cieple i do jutra pięknie się otworzą.

Podeszła do zlewu i nalała wody do wazonu, który postawiła z powrotem na stole, by ułożyć w nich róże. Majk przyglądał jej się spod oka z delikatnym uśmiechem. Następnie zwinnym ruchem ściągnął nożem z deski pokrojone kawałki wędliny, zrzucając je na patelnię, zapalił pod nią gaz, po czym sięgnął na wiszącą na ścianie półkę, skąd w skupieniu wybrał kilka buteleczek i torebek z przyprawami.

– Zalejesz herbatę? – zagadnął, ruchem głowy wskazując na gotującą się już wodę. – Weź ten biały imbryk i nasyp twojej malinowej. Jest w szafce nad twoją głową.

Iza posłusznie zabrała się za wykonywanie zadania.

(c.d.n.)