– Znakomicie – podjął z satysfakcją Krawczyk, upijając łyka kawy i ostrożnie odstawiając filiżankę na spodeczek. – No to cóż. Zacznę od tego, że zawiodłem się na pani… bardzo się zawiodłem, pani Izo. Keep Reading

– Pan wybaczy – odpowiedziała ostrożnie. – Nie wiem, o czym chce pan ze mną mówić, ale jeśli to nie kłopot, to wolałabym porozmawiać w jakimś innym terminie. Teraz bardzo się śpieszę, mam kilka zobowiązań i… Keep Reading

Dziewczyna stała na środku chodnika jak sparaliżowana, zaskoczona nie tylko tym, że w ogóle go widzi, ale również jego wyglądem, który od czasu ich ostatniego spotkania przed świętami Bożego Narodzenia, radykalnie zmienił się na gorsze. Już wówczas Krawczyk wyglądał źle, jednak widok, jaki dziś ujrzała przed sobą, był zaiste przygnębiający. Keep Reading

„Dobra, koniec, nie będę już o tym myśleć” – postanowiła Iza, kiedy po pożegnaniu się z Martą na skrzyżowaniu ruszyła w stronę swojej stancji. – „To i tak nic nie zmieni, sprawa jest jasna jak słońce i szkoda czasu, żeby dalej zawracać sobie tym głowę!” Keep Reading

– Nieprawda – odpowiedział łagodnie, schylając się do niej tak mocno, że wionęła na nią mgiełka zapachu jego mocnych korzennych perfum. – Mamy bardzo dużo, Iza. Może nawet więcej niż kiedykolwiek. Ale to nie jest rozmowa na tutaj i teraz… Keep Reading