Wsunął się za nią do pokoju i cicho zamknął drzwi. Iza podeszła do swojego biurka, zapaliła lampkę i odwróciła się do niego. Keep Reading

„Niestety, nie mogę się tak łudzić” – myślała smutno, zmierzając do domu pustą ulicą skąpaną w rozproszonym świetle latarni sodowych, które oświetlały na pomarańczowo ośnieżony chodnik. – „On ma już teraz swoje życie, w którym nie ma dla mnie miejsca. Keep Reading

– Szefie, ja… chciałam pana bardzo przeprosić – powiedziała ze skruchą. – Znaczy za tego Kacpra, za to, jak się zachowywał i co mówił… za tę całą sytuację. Keep Reading

Po kilkunastu minutach na salę wrócili obaj ochroniarze, którzy z powrotem zajęli swoje stanowiska, a po chwili pojawił się również szef, którego zaraz przy drzwiach zaczepiło kilka osób, wdając się z nim w ożywioną pogawędkę. Keep Reading

– O, jest Majk! – rozległy się głosy wśród stłoczonych wokół gości. – Kurka, Majk, ciężko cię poznać w tym mundurze! Keep Reading