– Ro-zu-mie-my się? – wyskandował nalegająco Krawczyk, a w jego oczach pojawił się złowieszczy błysk, który przeraził ją do głębi. Keep Reading

– Nie będę ukrywał, że celem mojej kwietniowej propozycji było zyskanie w pani nie tylko znakomitego pracownika, ale kogoś więcej – kontynuował Krawczyk, znów zapatrując się w stronę szpary w parawanach, za którymi trwała jakaś wesoła wymiana żartów. – Mianowicie chciałem zyskać w pani przede wszystkim… sojuszniczkę – zniżył znacząco głos, przenosząc powoli wzrok na jej twarz. Keep Reading

W jego gestach wyczuwało się podniecenie i podskórną nerwowość, którą Iza już nieraz u niego widziała, lecz najbardziej zaniepokoił ją wyraz jego oczu, o które przelotnie zahaczyła wzrokiem, zajmując wskazane przez niego miejsce. W oczach tych płonął dziki, szalony ogień, który nadawał jego przystojnej twarzy wyraz determinacji typowy dla ruszającego w bój, gotowego na wszystko wojownika. Dziewczyna wzdrygnęła się. Keep Reading

– Panie Jarku, naprawdę bardzo panu dziękujemy – powiedziała z wdzięcznością Iza, przyjmując z umorusanych rąk konserwatora Zięby odręcznie wystawiony rachunek za usługę naprawienia i uruchomienia zmywarki. – Jutro to rozliczymy, osobiście dopilnuję, żeby pieniążki poszły do pana jak najszybciej. Uratował pan nam dzisiaj skórę. Keep Reading

– Iza, Zięba nie odbiera – oznajmił Antek, wychodząc z zaplecza ze służbowym telefonem w dłoni. – Dzwoniłem dwa razy, włącza się poczta głosowa. Keep Reading