„Nie myśleć o tym, pod żadnym pozorem nie myśleć” – powtarzała sobie w duchu Iza, krojąc pomidora na kanapki. – „To przejdzie… wszystko przejdzie, jutro już nie będzie tak bolało. Jutro będzie dużo lepiej…” Keep Reading

– Aha, no to tym lepiej – stwierdziła beztrosko Amelia. – Zresztą to na razie tylko taki plan. Póki co Robi radzi sobie sam i dopiero jak zabierzemy się za działkę od Andrzejczakowej, będzie musiał mieć kogoś do pomocy. Keep Reading

– Melciu, bardzo się cieszę! – zawołała Iza, siadając z telefonem na łóżku. – Moje wielkie gratulacje! Czyli udało się ruszyć od października! A już mówiłaś, że nie zdążycie… Widzisz? I powiedz, jak wam idzie? Keep Reading

Ponieważ uroczystości związane z rozpoczęciem nowego roku akademickiego dotyczyły przede wszystkim studentów pierwszego roku, starsze roczniki spotykały się w większości przypadków dopiero na zajęciach, które zaczynały się już tego popołudnia. Drugi rok filologii romańskiej zebrał się tradycyjnie w holu na pierwszym piętrze, gdzie za parę minut miały się rozpocząć pierwsze zajęcia z francuskiej wypowiedzi pisemnej. Keep Reading

– Iza, ja jadę z nimi – oznajmił Majk, kiedy goście z przyjęcia chrzcielnego zbierali się już do wyjścia. – Zabieramy Victora, a ciebie poproszę o kontrolę sytuacji aż do zamknięcia lokalu, okej? Antek ci pomoże. Keep Reading